Bilecik’in Bozüyük ilçesinde yaşayan ve severek yaptığı öğretmenlik mesleğinden 40 yıl önce emekli olan 77 yaşında İbrahim Yazar, ilkokul çağlarında öğrencisi olan kişilerin kendisini hala tanıyarak selam vermesiyle yaşadığı mutluluğu dile getirdi.
Bozüyük’te yaşayan 77 yaşındaki İbrahim Yazar, Bolu Öğretmen Lisesi’ndeki eğitiminin ardından 1964 yılında öğretmenliğe başladı. Uzun yıllar öğretmenlik yaptıktan sonra 1984 yılında emekli oldu. Mesleğini büyük bir aşkla yaptığını ifade eden Yazar, yetiştirdiği binlerce öğrencinin şu dönemde iş ve aile sahibi bireyler olarak karşısına çıkmasının büyük bir gurur kaynağı olduğunu belirtti. Karşılaştığı öğrencilerinin selam vermesinden dahi çok büyük mutluluk yaşadığını belirten emekli öğretmen Yazar, yıllar geçse de öğrencilerinden saygı gördüğünü ifade etti.
“İlkokul Öğretmenliği diplomamı aldıktan sonra ilk tayinim Bitlis’e çıktı”
Öğretmenlik görevi yaptığı dönemleri anlatan İbrahim Yazar; “1947 yılında Bozüyük’te doğdum. İlkokulu Necatibey İlkokulunda bitirdim. Ortaokulu Bozüyük Ortaokulunda bitirdim. Daha sonra Öğretmen Okulunu kazanarak Bolu’ya gittim. Bolu’da İlkokul Öğretmenliği diplomamı aldıktan sonra ilk tayinim Bitlis iline çıktı. 1964 yılının Eylül ayında Bitlis’e gittim. Bitlis’in Tatvan ilçesi Küçüksu’da 2 yıl öğretmenlik yaptım. 2 yıl sonra askerlik çıktı. Manisa’da kısa dönem 4 aylık askerlik yaptım. İzmir Narlıdere’de okuma yazma okuluna tayinim çıktı. Orada okuma yazma bilmeyen askerleri eğiten okul vardı. 1 yıl orada öğretmenlik yaptım. Daha sonra Bilecik Gölpazarı ilçesine tayinim çıktı. Burada 1 yıl çalıştıktan sonra rapor alarak Bozüyük ilçesine tayinim çıktı. Bozüyük Bekir Aral İlkokulunda öğretmenlik yaptım. Eğitim Endüstrisini bitirmiştim. Daha sonra ortaöğretime tayinim çıktı. 1984 yılında ortaöğretimden emekli oldum” dedi.
“Yolda yürürken selam verip elimi öpmeye kalkan insanlar oluyor”
Arandan geçen uzun yıllara rağmen eğitim verdiği öğrencilerinin kendisini tanıyarak elini öpmek istediğini belirten İbrahim Yazar, şu ifadeleri kullandı:
“Öğretmenlik mesleği o kadar kutsal ki! o kadar değerli ki, onu yaşadıkça görüyoruz. Yolda yürürken selam verip elimi öpmeye kalkan insanlar oluyor. Hatta tanıyamadığım halde kendilerini öğrencileri olduğunu tanıtıyorlar. O kadar mutlu oluyor ki insan. Hatta çocuklarının torunlarını göstermeye başladılar. Büyük bir mutluluk. Bir emekli öğretmen olarak saygı görüyoruz. Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutlar, sağlıklı günler diliyorum.”
